Δε με ζητάς δεν νοιάζεσαι να μάθεις τι περνάω
Σου είναι αδιάφορο που ακόμα, ακόμα σ’ αγαπάω.
Ας άκουγα απ’ τα χείλη σου μια λέξη έστω και μόνο,
Ας μου `λεγες τουλάχιστον για ποιο, για ποιον κακό πληρώνω.

Έχεις ευθύνη, μεγάλη ευθύνη
Στη νύχτα αλήτης που έχω γίνει.
Χίλια κομμάτια γυρνώ στο δρόμο
Και ό,τι έχει μείνει μέσα μου σκοτώνω...

Και να `ξερες αγαπη μου εσύ σε ποιο σημείο
Έχεις αφήσει φεύγωντας χωρίς, χωρίς ούτε ένα αντίο.
Με λιώνει που δε σκέφτεσαι αν ζω ή έχω πεθάνει.
Ας μου `λεγες τουλάχιστον τι σφάλμα, τι σφάλμα έχω κάνει.