Κυλάς ανάμεσα στα χρόνια
Αθόρυβα διακριτικά
Μα σε προδίδει η κολόνια
Η ανάσα σου στα κινητά
Γεμίζεις ζάλη το ποτό μου
Και το κρεβάτι μου ενοχή
Μπαίνεις και βγάνεις στο μυαλό μου
Έχεις ακόμα το κλειδί

Είναι πρωί, ώρα επτά
Γυρίζουν σκέψεις και ποτά
Μες το κεφάλι
Φτάνει σου λέω, αρκετά
Είσαι το πριν και το μετά
Νίκησες πάλι...

Περνάς τις πόρτες και τους τοίχους
Τον πόνο και την αντοχή
Βάζεις το χρώμα σου στους ήχους
Τη μουσική σου στη βροχή
Ξέρεις καλά όσα δεν ξέρω
Τα θέλω μου και τα μπορώ
Ζω μονάχα για να σε θέλω
Μακρία σου, για να μη μπορώ