Κι αν έκανα τι έκανα:
νερό στη λάσπη έριχνα.
Κι αν έκλαψα πως έκλαψα
τα όνειρά μου πέταξα
με σένανε που έμπλεξα
και τη ζωή μου ξέχασα.
Μα αρνήθηκες, φοβήθηκες
για μια στιγμή πως χάθηκες.

Όλα για σένα τα όνειρα τις νύχτες για σένα
στιγμές και πράγματα αγαπημένα,
στιγμές και γράμματα αφιερωμένα
τα πάντα να θυμίζουνε.

Όλα για σένα σου έδωσα τα πάντα από μένα
στιγμές και πράγματα αγαπημένα,
και τώρα με ένα αντίο
μου λες πως θα φύγεις μακριά από μένα...

Κι αν έφυγα δεν ξέφυγα
με σένα που ερωτεύτηκα.
Την κάθε μέρα πέθαινα
τον εαυτό μου έχανα.
Τα λόγια σου μ’ αφήσανε
σημάδια που χτυπήσανε.
Οι σκέψεις μου διαλύσανε
και όνειρα γκρεμίσανε...