Έχει η ζωή χαλάσματα και ο κόσμος κρύβει πάθη,
Και εσύ ζητάς απαλλαγή απ’ τα δικά σου λάθη.
Κάθε σου δάκρυ μια ψευτιά και κάθε ψέμα δάκρυ
Ζωή στο περιθώριο και εγώ στην άλλη άκρη...

Το όνομά σου ακούω θεέ μου και τρομάζω
Και το δρόμο αλλάζω για να μη σε δω.
Σπάει η καρδιά μου δε μετράω τους χτύπους.
Όλα είναι δήθεν, όλα είναι μύθος...

Είναι η αγάπη φυλακή στα χέρια σου κλεισμένη.
Άραγε κλαις από χαρά και είσαι ευτυχισμένη.
Τα μάτια σου επάνω μου σαν ρούχο φορεμένο.
Μια με μισείς μια μ’ αγαπάς το έργο είναι στημένο...

Το όνομά σου ακούω θεέ μου και τρομάζω
Και το δρόμο αλλάζω για να μη σε δω.
Σπάει η καρδιά μου δε μετράω τους χτύπους.
Όλα είναι δήθεν όλα είναι μύθος...

Το όνομά σου ακούω θεέ μου και τρομάζω
Και το δρόμο αλλάζω για να μη σε δω
Ούτε να σ’ ακούω ούτε να σε βλέπω
Το όνομά σου θεέ μου δε θα ξαναπώ...