Ρίχνεις στη συγγνώμη όσα καίγονται
στο φιλί σου όσα ξεπερνιούνται
μα είναι κάτι λέξεις που δεν λέγονται
κι όταν ειπωθούνε δεν ξεχνιούνται

Φταις που σκορπίζομαι σε ξένες αγκαλιές
που το σήμερα δε μοιάζει με το χτες
πόσο φταις να `ξερες.
Φταις που δεν έχεις πια θεό τις Κυριακές
που δε σου `χει μείνει τίποτα και κλαις
πόσο φταις να `ξερες...

θες να ζωντανέψεις όσα πέθανες,
θέλεις να γυρίσεις όπου ανήκες
μα πώς να πάρεις πίσω όσα έκανες,
πώς να πάρεις πίσω όσα είπες;..

Φταις...