Ανάθεμα την ώρα που σε γνώρισα
την ώρα που ζαλίστηκε η ψυχή μου
την ώρα που έγινε η μισή ζωή μου
κι άλλη καμιά να ζήσω πια δεν μπόρεσα.

Γη και νερό σου χάρισα
γύρεψα μόνο εσένα
φύλλο καλό δεν τράβηξα
κι ας είχα στο μανίκι μου
πολλά λεφτά κρυμμένα.

Γη και νερό σου χάρισα
μα βρέθηκα στα ξένα
χώμα το σώμα πάτησα
κι όταν το δάκρυ στέρευε
έπινα κι απ` το αίμα.

Ανάθεμα τα νιάτα, με ξεγέλασαν
και κλέψαν τα ακριβότερα προικιά μου
στολίστηκαν και παίξανε, καρδιά μου
λερώθηκαν στη λάσπη και με γέρασαν.