Δε με ρώτησε κανένας πώς περνάω
ούτε φίλος μα ούτε κι αδερφός
έμεινα μόνος τις πληγές μου να μετράω
ήσουν για μένα ο πιο μεγάλος στεναγμός

Είναι φονιάς ο χωρισμός
είναι αβάσταχτος καημός
και δεν μπορεί κανένας να με νιώσει

Μα όποιος αγάπησε πολύ
κι έχει απ’ τον πόνο τρελαθεί
μόνο αυτός μπορεί κουράγιο να μου δώσει

Δε σε νοιάζει αν ακόμα σ’ αγαπάω
σαν τον άνεμο σκορπάς εδώ κι εκεί
κάποια νέα σου μαθαίνω και πονάω
πρόσεχε μάτια μου κακό μη σου συμβεί

Είναι φονιάς ο χωρισμός
είναι αβάσταχτος καημός
και δεν μπορεί κανένας να με νιώσει

Μα όποιος αγάπησε πολύ
κι έχει απ’ τον πόνο τρελαθεί
μόνο αυτός μπορεί κουράγιο να μου δώσει