Είχαν πάντα κάτι από φωτιά κι από φεγγάρι
τα μάτια που δεν πίστεψες
Τώρα κάθε σκέψη μου μαζί σου έχεις πάρει
τα όνειρά μου λήστεψες

Τώρα με νοιάζεσαι, θαρρείς πεθαίνεις
τώρα που μόνος σου το νιώθεις πως φταις
τώρα χρειάζεται να περιμένεις
τώρα θα μάθεις κι εσύ να κλαις

Είχες πάντα κάτι από φωτιά σαν με κοιτούσες
φωτιά και στάχτη μ’ έκανες
μπήκες σαν τον κλέφτη σε καρδιά που δεν πονούσες
και πήρες όσα πέθανες