Λίγο πριν τα τριάντα
μου την σπάνε τα πάντα
όλα ήταν αλλιώς

νιώθω μόλις δεκάξι
μα έχουν όλα αλλάξει
δεν αντέχω το φως

μα δεν πάω σχολείο
δεν αντέχω στο κρύο
είμαι πια μοναχός

και τα βράδια προσέχω
κι όταν βγαίνω γυρνάω
σκυφτός

θέλω μια αγκαλιά
μια σφιχτή αγκαλιά
δυο χαδάκια και χίλια φίλια

νιώθω τόσο μικρός …ευτυχώς

λίγο πριν τα τριάντα
μου το λέγανε πάντα
πως θα είναι αλλιώς

όλα είναι αστεία
χάλια φωτογραφία
που της λείπει το φως

όλοι είναι σπουδαίοι
τυχεροί και ωραίοι
μα εγώ είμαι αλλιώς

και δε θέλω ν’ αλλάξω
δεν γουστάρω ν’ αράξω
να γεράσω απλώς

θέλω μια αγκαλιά
μια σφιχτή αγκαλιά
δυο χαδάκια και χίλια φίλια