Νοσταλγώ
μια βραζιλιάνικη βραδιά, μέσα το Ρίο
μια παρέα
από ασίκικα παιδιά και μεις οι δύο.

Να μας χορεύουν οι Βραζιλιάνες
κι όταν στο κέφι μου θα ‘ρθω
ν’ ανέβω πάνω σ’ ένα τραπέζι
ζεϊμπέκικο να ξηγηθώ.
Και η Κάρμεν η Μιράντα
να καθίσει σε μια μπάντα
να μάθει μάγκικο χορό!

Προτιμώ
αντί ουίσκι και λικέρ, να πιω ρετσίνα
για ρεζέρβα
μια νταμιτζάνα με κρασί απ’ την Αθήνα.