Δε με νοιάζει να σε δω
δε σου τηλεφωνώ
κι εγώ αδιαφορώ
Αννίτα
να δέσουμε δεν ήτανε γραφτό
Όλα έχουν στην ζωή τέλος και αρχή
μα είμαστε σκληροί
Αννίτα
πως κρύβονται τα δάκρυα στην ψυχή

Δε σε θέλω, δε με θέλεις
σε πεθαίνω, με πεθαίνεις
μα όλη μέρα μες το σπίτι
εσένα έχω στο μυαλό
Μωρό μου πάω να τρελαθώ
βουλιάζω μέσα στο κενό

Δε σε θέλω, δε με θέλεις
σε πεθαίνω, με πεθαίνεις
μα όλη μέρα μες το σπίτι
δεν έχω άλλη αντοχή
μωρό μου, τελειώνει η ζωή

Έχω μείνει σκιά
του άντρα που παλιά
δε μάσαγε με αυτά
Αννίτα
μου έκοψες τη φόρα πια καλά
Ένα πρόβλημα απλό ήταν και αυτό
που λύσαμε και οι δυο
Αννίτα
πως λύνεται ο κόμπος στο λαιμό.