Και τ’ όνειρο έσβησε για μας
με λόγια και έργα μιας βραδιάς.
Εσύ μου `πες πως δε μ’ αγαπάς
και εγώ σου είπα αλλού να πας...
Και τ’ όνειρο έσβησε για μας
με λόγια και έργα μιας βραδιάς.
Εγώ υποφέρω και εσύ πονάς
πως χάθηκε ο έρωτας...

Κι έτσι τελειώσαμε, σκοτώσαμε
μια αγάπη δυνατή...
Δε συμφωνήσαμε κι αφήσαμε
το χρόνο να χαθεί...
Από τα λάθη μας δεν βγήκαμε
ούτε για μια στιγμή...
Τώρα πληρώνουμε και φταίμε εμείς
που ζούμε μοναχοί...

Και τ’ όνειρο έσβησε με μιας
σαν φύλλα που σκόρπισε ο βοριάς.
Χάθηκαν οι όρκοι της καρδιάς,
τώρα σαν ξένο με κοιτάς...
Και τ’ όνειρο έσβησε για μας,
δεν έχει πια νόημα που πας,
αφού μου `πες πως δε μ’ αγαπάς,
κάνε ό,τι θέλεις, μα μη γυρνάς...

Κι έτσι τελειώσαμε, σκοτώσαμε
μια αγάπη δυνατή...
Δε συμφωνήσαμε κι αφήσαμε
το χρόνο να χαθεί...
Από τα λάθη μας δεν βγήκαμε
ούτε για μια στιγμή...
Τώρα πληρώνουμε και φταίμε εμείς
που ζούμε μοναχοί...