Περίμενα στο ακουστικό
κι έψαχνα για μια φράση
με τόνο ιδιαίτερο, γλυκό
τον πάγο ευθύς να σπάσει.

Θα σου ’λεγα τα νέα μου
τι κάνω κάθε βράδυ
πως ξεγελώ την πλήξη μου
κι ήλπιζα σε ένα χάδι.

Θα ’κουγα την ανάσα σου
θα λέγαμε αστεία
γλυκιά που ναι η φωνούλα σου
μες στην τηλεφωνία.

Τα ρούχα θα μαντεύαμε
τις στάσεις στα κορμιά μας
ίσως καυγά να στήναμε
παλιά συνήθειά μας.

Μα εσύ είχες τηλεφωνητή
που με πληροφορούσε
ότι δεν ήσουνα εκεί
και μήνυμα ζητούσε.

Μήνυμα η καλημέρα μου
αν είναι για να γίνει
σε χαιρετώ αγάπη μου
γιατί η ταινία σβήνει.