Μου έμαθες πολλά, σαν ήρθες στη ζωή μου
ταξίδι η ζωή, μου το `λεγες εσύ.
Όταν η νύχτα έκλεινε το μάτι στην ψυχή μου
μαζί μου θέλησες να ζεις την κάθε σου στιγμή.

Μα τώρα, σαν μια κουρασμένη πόλη, τ’ άγγιγμά σου είναι βαρύ
Να ακουμπήσω στο πλευρό σου σαν να είμαι ένα μικρό παιδί
που κουρνιάζει στ’ άγγιγμά σου,
βγάλε όλη, όλη τη στοργή.

Σκέπασέ με στ’ όνειρό μου
ψιθυρίζοντας δυο λέξεις της στιγμής,
σαν ξυπνήσω άγγελέ μου
να `χει αλλάξει όλη μου η ζωή.

Η πολιτεία πνίγει τα ανήσυχα παιδιά της
μαζί σου έζησα την πόλη τη σκληρή.
Στα έρημα περάσματα με κράταγες ζητώντας
να βγω από το πέλαγος που μ’ έβαζε η ζωή.

Μα τώρα αυτή η κουρασμένη πόλη, θα χλομιάζει στη σιωπή
Να ακουμπήσω στο πλευρό σου σαν να είμαι ένα μικρό παιδί
που κουρνιάζει στ’ άγγιγμά σου,
βγάλε όλη, όλη τη στοργή.

Σκέπασέ με στ’ όνειρό μου
ψιθυρίζοντας δυο λέξεις της στιγμής,
σαν ξυπνήσω άγγελέ μου
να `χει αλλάξει όλη μου η ζωή.

Να ακουμπήσω στο πλευρό σου σαν να είμαι ένα μικρό παιδί
που κουρνιάζει στ’ άγγιγμά σου,
βγάλε όλη, όλη τη στοργή.

Σκέπασέ με στ’ όνειρό μου
ψιθυρίζοντας δυο λέξεις της στιγμής,
σαν ξυπνήσω άγγελέ μου
να `χει αλλάξει όλη μου η ζωή.