Σαν μικρό τρενάκι
που δεν έχει μπαταρία
μέθυσα κι απόψε απ’ τα μαλλιά σου
Σαν μικρό παιδάκι
που του πήραν τα παιχνίδια
έσκυψα κι απόψε στα φιλιά σου

Μάτια μου
αφήνομαι, χάνομαι
βυθίζομαι

Σαν άδειο κουτάκι
που δεν έχει πια αξία
κάθισα κι απόψε στα σκαλιά σου

Άσπρο λουλουδάκι
που δεν έχει ευωδία
πίστεψα ξανά στα ψέματά σου

Μακρύς ο δρόμος
Κάτω απ’ τα πόδια δεν έχει άλλη γη
Δεν είμαι μόνος
Μόνιμος σύντροφος μια άχαρη ζωή

Σαν μικρό τρενάκι
που δεν έχει μπαταρία
μέθυσα κι απόψε απ τα μαλλιά σου
Σαν μικρό παιδάκι
που του πήραν τα παιχνίδια
έσκυψα κι απόψε στα φιλιά σου