Εκεί που το κύμα χτυπάει
κοράλλι-φεγγάρι φωτά·
η βάρκα, μικρή μου ομορφούλα,
απ’ ώρα εμάς καρτερά.

Μια βόλτα μαζί σου, καλέ μου,
ω, πώς λαχταρώ στο νερό
αμόλα πλατιά τα πανιά μας
κι εγώ το τιμόνι κρατώ.

Μη βγαίνεις στο πέλαγο πέρα·
βρυχιέται η φουρτούνα μακριά·
δεν κάνει να δίνουμε μπέσα
στο κύμα που ολόρθο χιμά!

Δεν κάνει, μου λες, ακριβέ μου!
Θυμήσου πιο πριν στη ζωή,
θυμήσου, πανούργε προδότη,
πως σε είχα εγώ εμπιστευτεί.

Βογκούσε το κύμα όλη νύχτα·
και τ’ άλλο πρωί στα νερά,
δυό-τρία σανίδια απ’ τη βάρκα
κυμάτιζαν μόνα πικρά.