Παίδες,
πριν 15 χρόνια με μια άλλη μουσική
σας είχα πει ότι θα ξαγρυπνώ έξω απ’ τα σπίτια σας
για να μαζεύω τα όνειρα σας.

Τώρα κουράστηκα...

Εσείς, είτε ονειρεύεστε είτε όχι,
μπορείτε και ζείτε χωρίς εμένα
δεν ανήκω ούτε στη ζωή σας, ούτε στα όνειρά σας...

Ακόμη κουράστηκα να πλέκω μουσικές από
το υλικό των ματιών σας
κι απ’την επιθυμία των σωμάτων σας.

Προτιμώ να φύγω μακριά σας για πάντα,
ίσως συναντηθώ με μερικούς σοφούς
που δεν τους ένιωσα όταν κι εγώ ήμουν νέος.

Γεια σας, παίδες, γεια σας...