Αν είναι κάτι που δε θέλεις, μη ρωτάς για να σου πω
Εσύ που όλα λες τα ξέρεις, μου μαθες πως δεν μπορώ
Ρίχνω τα φύλλα μου εδώ, μήπως μεθύσεις στον καπνό και μου χαρίσεις
Απ'την σοφία σου να πιω και μες στης μοίρας το γραφτό να με σκορπίσεις

Αν είναι κάτι που αντέχεις, μη μ'αγγίζεις δεν μπορώ
Κρατά μονάχα υποσχέσεις που χαρίζουν πανικό
Βγαίνει το γέλιο μου θαμπό που με της λύπης την αργκό θα μου μιλήσεις
Και στης ζωής τον ποταμό για να πνιγεις και να πνιγω θα κανονίσεις

Δώσε πνοή στην ψυχή να πετάξω
Πάντα θα ζει ό,τι θέλω να φτάσω

Αν είναι κάτι που αξίζει, φύγε, ζήσε στο κενό
Όσο η ψυχή χαρίζει, δεν κερδίζει σ΄αγαπώ
Ρίχνω τα φύλλα μου εδώ, μήπως μεθύσεις στον καπνό και μου χαρίσεις
Απ'την σοφία σου να πιω και μες στης μοίρας το γραφτό να με σκορπίσεις