Στη χώρα των Σοδόμων των φόβων και των τρόμων
δυο νύχτες πριν απ’ την καταστροφή τους
εσκάλιζα στη στάχτη ένα χαμένο χάρτη
να βρω τι λέει το μέλλον για τη γη τους

Και πήρα δρόμο δρόμο τα στέκια των ανόμων
μα πήγανε χαράμι οι συμβουλές μου
κι οι μάγκες τα τσογλάνια ντυμένοι με φουστάνια
το σπίτι μου γεμάτο κι οι αυλές μου

Ήταν και τρεις δασκάλοι που ξέραν την κρεπάλη
καλύτερα απ’ όλα τα βιβλία
γιατί ήταν η γενιά τους πληγή στη ζητιανιά τους
και πρόδωσαν και φίλους και φιλία

Για λίγη αμαρτία ζητούσαν πελατεία
κι οι άγγελοι πουλούσαν τα φτερά τους
και παίζανε στο τζόγο και του Θεού το λόγο
και λέγαν στα σκυλιά τα μυστικά τους

Στη χώρα των Σοδόμων των φόβων και των τρόμων
δυο νύχτες πριν απ’ την καταστροφή τους
εσκάλιζα στη στάχτη ένα χαμένο χάρτη
να βρω τι λέει το μέλλον για τη γη τους

Και κοίταζα στη λάσπη πώς καταντά η αγάπη
πώς έρχεται στον κόσμο και ξεπέφτει
με στέρηση να λιώνουν και να σε μεγαλώνουν
και συ να φτύνεις τ’ άστρα στον καθρέφτη