Μάνες και παιδιά, άντρες σαν σκυλιά
να πηδάνε εμπόδια.
Έρωτας φυτό, χάδι κινητό
φράχτες και καλώδια.

Κάμερες παντού, λέξεις πασπαρτού
σχέσεις που τοκίζονται.
Ήβη μου τρελή, λύνεις το μαλλί
κι όλοι αυνανίζονται.

Χαμένες ευκαιρίες , χαμένες μου στιγμές
σε σίγουρες πορείες και λάθος διαδρομές.
Χαμένες ευκαιρίες και μέρες αδειανές
ποια λόγια φτιάχνουν τόσο απέραντες σιωπές;

Θάνατος γυαλί, τέφρα μου χρυσή
μέρα μεροκάματη.
Με πονάς πολύ, σαν οχιάς φιλί
αχ, γενιά μου αθάνατη.

Χαμένες ευκαιρίες, χαμένες μου στιγμές
σε σίγουρες πορείες και λάθος διαδρομές.
Χαμένες ευκαιρίες και μέρες αδειανές
ποια λόγια φτιάχνουν τόσο απέραντες σιωπές;

Βρέχει στην Ερμού, έφυγες γι’ αλλού
κι όλοι οι δρόμοι κλείσανε.
Στέγνωσε η γη, δυο περαστικοί
κι ούτε που μιλήσανε.