Η Μαρία, η Μαρία, η Μαρία των βράχων
δώδεκα χρόνους στο γιαλό

Μην της μιλάτε και μη σφυράτε
καράβια, σάς παρακαλώ, ω, ω, ω, ω

Αμαρτία της να ’χει μια αγάπη,
να ’χει ένα Γιώργο, ένα Μηνά

Μην της μιλάτε, γιατί θυμάται
τα μάτια του τα γαλανά, ω, ω, ω, ω

Η Μαρία, η Μαρία, η Μαρία των θρήνων
με τα παντζούρια της κλειστά

Παιδιά που πάτε, μην τραγουδάτε
στο παραθύρι της μπροστά, ω, ω, ω, ω