Δεν είναι που γεννήθηκα στις γειτονιές του κόσμου
δεν είναι που μ’ ανάγκασες τρελά να ονειρευτώ
δεν είναι σαν σε όνειρο που πέρασες εμπρός μου
δεν είναι που δεν πρόλαβα τον ίσκιο σου να δω.

Δεν είναι που μ’ αρνήθηκες με τ’ άρωμα του δυόσμου
δεν είναι που ταξίδεψες και έφθασες εδώ
δεν είναι και που χόρευες χωρείς να με κοιτάζεις
δεν είναι το φεγγάρι μου που έφυγε ζεστό.

Μην είναι στο περβόλι σου αυτό που περπατούσε
μην είναι που σε δάγκωσε και έπεσες γλυκά
μην είναι που με κοίταξες χωρίς να με γνωρίσεις
μην είναι που ξεκίνησες και χόρευες τρελά.

Μην είναι ταραντούλα μου που σ’ άφησα μονάχη
μην είναι που με δάγκωσες για να σ’ εξδικηθώ
μην είναι που ταράντισα κι εγώ για να σε σώσω
μην είναι που κι η μάνα μου δε μ’ έκλαψε μικρο .