Κλαίω τις αμαρτίες μου
κλαίω τα βάσανά μου.
Στη γης πατώ κι η γης βροντά
κι αυτή τα πάθη μου αρωτά.
Κι έχω και τον παλιόκοσμο
και σέρνει τ’ όνομά μου.
Βάχι βάχι μέρα και νύχτα
αναίτια τα νιάτα που’ χα.