Κάποτε οι χαρές μας ήτανε δεμένες
όπως το αλάτι στο ψωμί
Κι ήτανε θυμάμαι ο ένας για τον άλλο
όπως η ψυχή με το κορμί

Τώρα η αγάπη κόπηκε στη μέση,
χώρισε η φλόγα απ’ το κερί
Σαν δυο χελιδόνια που δεν έχουν θέση
λες και δε χωράν στο ίδιο το κλαρί

Κάποτε ο ένας ήθελε τον άλλο
όπως το τραγούδι τον σκοπό
κι ήταν η καρδιά σου στην καρδιά μου μέσα
όπως ο χυμός μεσ’ τον καρπό

Τώρα η αγάπη κόπηκε στη μέση,
χώρισε η φλόγα απ’ το κερί
Σαν δυο χελιδόνια που δεν έχουν θέση
λες και δε χωράν στο ίδιο το κλαρί