Άλλο ένα βράδυ που `μαι μόνος μου,
κλασσικά με πνίγει ο πόνος μου.
Τρέχω στους δρόμους, σε γυρεύω
και τα κομμάτια μου μαζεύω.
Άλλη μια νύχτα δεν περνάει,
φως μου, λείπεις, πόσο πονάει!..
Παίρνω τους φίλους μου, τους λέω
πως για σένα ακόμη κλαίω...

Είσαι ψέμα, είσαι ψέμα, δεν υπάρχεις πουθενά...
Είσαι ψέμα, είσαι ψέμα, μη γυρίσεις ξανά!

Άλλο ένα βράδυ που `μαι χύμα,
πάνω στης θάλασσας το κύμα,
σα ναυαγός σε μια σχεδία
απ’ τη δική σου αχαριστία.
Άλλη μια νύχτα που σε χάνω,
πόσο φοβάμαι, θα πεθάνω
αν δε σε κάνω να γυρίσεις
και ξανά να μ’ αγαπήσεις...

Είσαι ψέμα, είσαι ψέμα, δεν υπάρχεις πουθενά...
Είσαι ψέμα, είσαι ψέμα, μη γυρίσεις ξανά!

Είσαι λάθος, είσαι λάθος, είσαι το πιο μοιραίο πάθος.
Είσαι λάθος, είσαι λάθος και το πιο μεγάλο άγχος.
Είσαι κάτι, είσαι κάτι, της ζωής μου η απάτη.
Είσαι κάτι, είσαι κάτι, είσαι η πιο μεγάλη αγάπη.
Είσαι αγάπη, είσαι μίσος, είσαι μίσος και αγάπη.
Είσαι τα πάντα στη ζωή μου,
κι ας μην είσαι εδώ μαζί μου!..

Είσαι ψέμα, είσαι ψέμα, δεν υπάρχεις πουθενά...
Είσαι ψέμα, είσαι ψέμα, μη γυρίσεις ξανά!

Μη γυρίσεις ξανά!..
Μη γυρίσεις ξανά!..