Όλες οι ιδέες μου για σένα
γυρίζουνε απόψε στο μυαλό
η πίκρα το παράπονο το ψέμα
το τίποτα που μ’ άφησες να ζω
Έπεσα στα μάτια σου να κλαιω
μεσάνυχτα να σου τηλεφωνώ
τα ίδια και τα ίδια να σου λεω
και πρόσχημα να ψάχνω να σε δω

Πονάνε τα λόγια σου
πονάνε τα λάθη σου πονάνε
Πονάνε τα λόγια σου
πονάνε οι πράξεις σου πονάνε
κι οι ώρες δεν περνάνε

Είναι εφιάλτης η συνήθεια
μα έφυγες και πίσω δεν κοιτάς
θα ήθελα να ήξερα αλήθεια
αν ήσουνα Χριστός ή Βαραββάς
Παρ όλη την αγάπη που μου είχες
παρ’ όλα όσα ζήσαμε μαζί
δε γίνεται να σμίξουνε δυο τύχες
αν ένας είν’ εδώ κι άλλος εκεί