Το δικό μου όνειρο το έκλεψες νωρίς,
σε μια ατέλειωτη στιγμή σταμάτησε ο χρόνος.
Και όπως παγιδεύτηκα στα δίχτυα της σιωπής
στα μάτια ζωγραφίστηκε της μοναξιάς ο φόβος.

Φωτιά που μεθάει απόψε θα πιω
ξανά να καώ στα φτερά σου
και όταν σ’ αγγίζω στο ψέμα που ζω
δικά μου και τα μυστικά σου.

Σ’ αγαπάω, σ’ αγαπάω,
βρέχει πάλι στην καρδιά και σε ζητάω.
Σ’ αγαπάω, σ’ αγαπάω,
ξημερώνει, άδεια η πόλη που να πάω.

Το δικό μου όνειρο το έκλεψες νωρίς,
σε μια ατέλειωτη στιγμή σταμάτησε ο χρόνος.
Τα σημάδια του έρωτα στο βάθος της ψυχής
οι νύχτες μου αδιάφορες, βουβός, μακρύς ο δρόμος.

Φωτιά που μεθάει απόψε θα πιω
ξανά να καώ στα φτερά σου
και όταν σ’ αγγίζω στο ψέμα που ζω
δικά μου και τα μυστικά σου.

Σ’ αγαπάω, σ’ αγαπάω,
βρέχει πάλι στην καρδιά και σε ζητάω.
Σ’ αγαπάω, σ’ αγαπάω,
ξημερώνει, άδεια η πόλη που να πάω.