Σου `χω κάνει δώρο μια καρδιά
που για σένα λιώνει και πονά
για να μη σ’ αγγίζει η μοναξιά,
μέσα σου θα ζει παντοτινά...

Πόσο πιο πολύ θα σε λατρέψω,
πες μου, πόσο;
Χρώμα το Αιγαίο θα μαζέψω
να στο δώσω.
Χρώμα το Αιγαίο θα μαζέψω
να στο δώσω.
Πες μου πιο πολύ να σε λατρέψω,
πες μου, πόσο;

Σου `χω κάνει δώρο τον καημό
και το πιο βαθύ μου στεναγμό.
Γίνομαι φωτιά για να σου πω
πως εσένα θέλω κι αγαπώ...

Πόσο πιο πολύ θα σε λατρέψω,
πες μου, πόσο;
Χρώμα το Αιγαίο θα μαζέψω
να στο δώσω.
Χρώμα το Αιγαίο θα μαζέψω
να στο δώσω.
Πες μου πιο πολύ να σε λατρέψω,
πες μου, πόσο;

Σου `χω κάνει δώρο την χαρά
κι ό,τι η ψυχή σου λαχταρά,
αφού στη ζωή μου, τελικά,
είσαι το παρόν και το μετά.

Πόσο πιο πολύ θα σε λατρέψω,
πες μου, πόσο;
Χρώμα το Αιγαίο θα μαζέψω
να στο δώσω.
Χρώμα το Αιγαίο θα μαζέψω
να στο δώσω.
Πες μου πιο πολύ να σε λατρέψω,
πες μου, πόσο;