Αγνάντευα το πέλαγος και μ’ έκαιγε η αρμύρα
κι είχα τον πόνο συντροφιά για την δική μου μοίρα,
εικόνες και σπαράγματα, η Σμύρνη πάντα δίνει
κι ένα πουλί, παρέα μου, τραγούδαγε για εκείνη.

Μεσ’ στους Σμυρναίϊκους ρυθμούς θα πιω και θα μεθύσω,
χίλια τραγούδια θα σου πω, χίλια θα σου χαρίσω,
σαν βάλσαμο μεσ’ στην ψυχή, ροδόνερο στα χείλη,
που θα γιατρεύουν τις πληγές απόγευμα τ’ Απρίλη,
Μεσ’ στους Σμυρναίϊκους ρυθμούς.

Παλιές σκιές και χρώματα τα βράδια με τυλίγουν,
σημάδια απ’ το παρελθόν, σελίδες που ανοίγουν,
φωτογραφίες να κοιτώ στην άκρη, στο λιμάνι,
και ένα σύννεφο, ψηλά, παρέα να μου κάνει.

Μεσ’ στους Σμυρναίϊκους ρυθμούς θα πιω και θα μεθύσω,
χίλια τραγούδια θα σου πω, χίλια θα σου χαρίσω,
σαν βάλσαμο μεσ’ στην ψυχή, ροδόνερο στα χείλη,
που θα γιατρεύουν τις πληγές απόγευμα τ’ Απρίλη,
Μεσ’ στους Σμυρναίϊκους ρυθμούς.
Μεσ’ στους Σμυρναίϊκους ρυθμούς.