Απ’ τα δικά σου χείλη ματωμένο φιλί o o o
και αν διάλεξες να φύγεις προχωράει η ζωή, και εσύ,
μου λες πως θέλεις, θέλεις να γυρίσεις μια βραδιά,
πόσο σου λείπω, λείπω, ναι
θες να με πιάσεις, πιάσεις στην παγίδα για μια ακόμη φορά
λυπάμαι μα είναι αργά

Χορεύουνε στον τοίχο οι σκιές
μ’ εκείνο το τραγούδι απ’ το χθες
που λέει πως δεν ξέρεις ν’ αγαπάς
και πως δεν είσαι κέντρο του κόσμου
o o o o o o o o o o o oooo

Ήσουν αυταπάτη δυστυχώς o o o o
μα δες γυρνάει τώρα ο τροχός, ευτυχώς
σαν θεία δίκη, δίκη στα σκαλιά μου ξενυχτάς
μα δε μου λείπεις, λείπεις, ναι
θες να με πάρεις, πάρεις ως τα αστέρια για μια βόλτα ξανά
λυπάμαι μα είναι αργά

Σου εύχομαι να μάθεις ν’ αγαπάς
Σου εύχομαι να μάθεις ν’ αγαπάς

Χορεύουνε στον τοίχο οι σκιές
μ’ εκείνο το τραγούδι απ’ το χθες
που λέει πως δεν ξέρεις ν’ αγαπάς
και πως δεν είσαι κέντρο του κόσμου
o o o o o o o o o o o oooo

Σου εύχομαι να μάθεις ν’ αγαπάς
Σου εύχομαι να μάθεις ν’ αγαπάς
Σου εύχομαι να μάθεις ν’ αγαπάς
Σου εύχομαι να μάθεις ν’ αγαπάς
Εσύ δεν είσαι κέντρο του κόσμου