Παραμιλώ, παραμιλώ
και στην καρδιά πονώ.
Απ’ τη στιγμή που σ’ έχασα
μαύρη ζωή περνώ.

Μούσκεψα πολλά μαντήλια
απ’ το κλάμα μου,
μα εσύ γελάς καλή μου
με το δράμα μου.

Με υποκρισία και ψευτιά
με γέμιζες φιλιά
αφού ο νους σου ήτανε
σε άλλη αγκαλιά.

Μούσκεψα πολλά μαντήλια
απ’ το κλάμα μου,
μα εσύ γελάς καλή μου
με το δράμα μου.