Η στιγμή που φοβόμουνα ήρθε.
Έφυγε, έφυγε.
Μακριά μου το δρόμο της βρήκε.
Έφυγε, έφυγε.

Έφυγε!
Πώς τη θαυμάζω, πώς τη θαυμάζω!
Αυτή που μακριά μου λεπτό δεν μπορούσε.
Πώς τη θαυμάζω, πώς τη θαυμάζω!
Αυτή που ’χει φύγει κι ας μ’ αγαπούσε.

Κι η στιγμή που δεν πίστευα ήρθε.
Γύρισε, γύρισε.
Στην καρδιά της κανένας δεν μπήκε.
Γύρισε, γύρισε.

Γύρισε!
Πώς τη θαυμάζω, πώς τη θαυμάζω!
Αυτή που κοντά μου τόσο πονούσε.
Πώς τη θαυμάζω, πώς τη θαυμάζω!
Αυτή που ξανάρθε γιατί μ’ αγαπούσε.