Αν ήξερα πως θα `λιωνα
απ’ τον δικό σου πόνο
με το κορμί μου θα `κλεινα
του χωρισμού τον δρόμο
του χωρισμού τον δρόμο

Τα μεγάλα σφάλματα μου
τώρα μου `ρχονται στο νου
τώρα πια που σε φιλούν
τα δυο χείλη αλλουνού
τα δυο χείλη αλλουνού

Σε πίκραινα σε πλήγωνα
με τον εγωισμό μου
και μοναχός μου έσκαβα
τον λάκο τον δικό μου
τον λάκο τον δικό μου

Τα μεγάλα σφάλματα μου
τώρα μου `ρχονται στο νου
τώρα πια που σε φιλούν
τα δυο χείλη αλλουνού
τα δυο χείλη αλλουνού

Αν ήξερα πως θα `λιωνα
απ’ τον δικό σου πόνο
θα σ’ είχα να καθόσουνα
σε χρυσαφένιο θρόνο
σε χρυσαφένιο θρόνο

Τα μεγάλα σφάλματα μου
τώρα μου `ρχονται στο νου
τώρα πια που σε φιλούν
τα δυο χείλη αλλουνού
τα δυο χείλη αλλουνού