Είμαι εγώ το κλειδί σε μια πόρτα ανοιχτή
αφού μέσ’ σ’ άλλο δε με χρειάζεσαι.
Είμαι εγώ τελειωμένη γιορτή και ζωή,
ν’ αγαπήσω ξανά μην φαντάζεσαι.

Είμαι εγώ Κυριακή και Δευτέρα μαζί
και χειμώνας μεσ’ στα καλοκαίρια μου.
Είμαι εγω ξενυχτάδικο και προσευχή
αφού άδεια αφήνεις τα χέρια μου...

Είμαι εγώ στα αστεία που πια δε γελάς.
Είμαι εγώ στα λαχεία που πάλι πετάς.
Είμαι εγώ σ’ όλα όσα σου φταίνε,
είμαι εγώ.
Είμαι εγώ στα τραγούδια που κλαίνε,
είμαι εγώ...

Είμαι εγώ μία δύση στην ανατολή,
ο βοράς μου μαζί και ο νότος μου.
Είμαι εγώ ό,τι ήσουν για μένα εσύ,
ο έρωτάς μου εσύ ήσουν ο πρώτος μου.

Είμαι εγώ και τσιγάρο και στάχτη μαζί,
τα φεγγάρια μεσ’ στα μεσημέρια μου.
Είμαι εγώ μια χαμένη στον κόσμο ψυχή
αφού άδεια αφήνεις τα χέρια μου...