Έχω τόσα βράδια που σε ψάχνω.
Χάθηκες, δεν ξέρω τι να κάνω...
Έχω τόσα βράδια να σε δω,
τώρα δεν μπορώ να κοιμηθώ,
τώρα δεν μπορώ να κλείσω μάτι,
απ’ την αγκαλιά μου λείπει κάτι...

Μ’ έχει χάσει το σπίτι μου,
μεσ’ στους δρόμους μέρα νύχτα τριγυρνάω.
Μ’ έχει χάσει το σπίτι μου,
για τα μάτια τα δικά σου ξενυχτάω...

Τρέχουνε οι ώρες, ξημερώνει.
Άραγε πού να `σαι, είσαι μόνη.
Χάνεται η μέρα και το φως,
γρήγορα περνάει ο καιρός.
Τώρα πια ξενηθεί το ξενύχτι,
έγινε καημός δικό μου σπίτι...

Μόνος μεσ’ στη νύχτα σε ζητάω,
σπίτι μου καθόλου δε γύρνάω.
Έχεις τόσες μέρες να φανείς
το δικό σου άνθρωπο να δεις...