Δεν είμαι νέος ούτε αρχαίος
δεν είμαι Έλληνας ωραίος
δεν είμαι απόγονος του Ομήρου
και χρήστης δανεικού ονείρου

Δεν είμαι εγώ το φως του κόσμου
δε φέγγει τίποτα εμπρός μου
είμαι το τέλος μιας πορείας
στον τενεκέ της ιστορίας

Δεν έχω μνήμη ν’ ακουμπήσω
δεν έχω μάχη να κερδίσω
δεν έχω φόβο μήτε ελπίδα
να ξαναπέσω στην παγίδα

Δεν ξέρω από πού ν’ αρχίσω
ούτε και που να σταματήσω
τελειώνει γρήγορα ο χρόνος
θα μείνω πάλι εκτός νυμφώνος

Είμαι της γης τα’ απολειφάδι
ένα βλογιοκομμένο χάδι
μια σαχλαμάρα που νομίζει
πως κάπου κλέφτικα σφυρίζει

Είμαι ένα πρόβλημα λυμένο
ένα παιχνίδι τελειωμένο
ένα μυγάκι μες στο μάτι
που σου χαλάει το ραχάτι