Κυριακές με σινεμά,
βεγγαλικά μοιάζαν οι αγάπες.
φιλιά κρυφά μες στη γειτονιά,
ήρθες πάλι αργά,
φώναζε ο πατέρας.

Κυνηγητά, περιπολικά,
ξανά φωτιά παίρνει η πλατεία.
Τι εποχές, θεέ μου ήταν αυτές,
όνειρα ποτάμια,
δύσκολες, αλλιώτικες γενιές.

Πες μου που πήγαν ;
Γιατί όλοι κρυφτήκαν στη ζωή ;
Κι ούτε κουβέντα, βροχές,
σε τρύπια τέντα είναι το χθες.
Πάνω μου στάζει, δύσκολα βάζει
και με ρωτάει ονόματα.

Πες μου που πήγαν ;
Γιατί όλοι κρυφτήκαν στη ζωή ;

Η ψυχή στη διαπασών,
δισκάκια ροκ 45άρια.
τσέπη ρηχή, μες στα μάτια οργή,
άνεμος η αλήθεια,
φύσαγε, μας έπαιρνε μαζί.

Πες μου που πήγαν ;
Γιατί όλοι κρυφτήκαν στη ζωή ;
Κι ούτε κουβέντα, βροχές,
σε τρύπια τέντα είναι το χθες.
Πάνω μου στάζει, δύσκολα βάζει
και με ρωτάει ονόματα.

Πες μου που πήγαν ;
Γιατί όλοι κρυφτήκαν στη ζωή ;