Δεν παίρνεις από λόγια εσύ και όλο μου ζητάς, όλο σπαταλάς, γιατί;
Γιατί σε αγαπώ πολύ. Κάνε πάσα, λίγο ανάσα, έχω τρελαθεί.
Πορτοφόλι μου, πληγή, που όλο την σκαλίζεις, τάχα τη φροντίζεις. Τι;
Τι άλλο να σου πω μωρή; Μου `ρχεται φορές ν’ αρχίσω μπουνιές γιατί είσαι αγάπη αληθινή.
Δεν μπορώ. Κούκλα μου δεν μπορώ.

Θα σπάσω πιάτα, κανάτια. Με μια νυχιά βγάζεις μάτια. Εγώ δεν έχω παλάτια, μάτια μου μην αρχίζεις γινάτια. Φωτιά θα βάλω στα φράγκα, και ας μείνω και σε παράγκα. Φουστάνια, μίνια και τάνγκα και στο τέλος με λες τσάμπα μάγκα. Καπάκια αγάπες, μάτσα μούτσα. Μας έχεις πρήξει την π****α. Σ’ αγαπάω ρε μαυρομαλλούσσα, μα ο διάολος για εμένα είναι σαρανταποδαρούσα. Κούτσα- κούτσα στον ρυθμό βγάζω γούστα, ενδιαφέρεσαι όταν αδιαφορούσα. Μ’ απωθούσες όταν σε κυνηγούσα. Η αγάπη μας φουντώνει όταν την παίρνει η κατιούσα.

Δεν παίρνεις από λόγια εσύ και όλο μου ζητάς, όλο σπαταλάς, γιατί;
Γιατί σε αγαπώ πολύ. Κάνε πάσα, λίγο ανάσα, έχω τρελαθεί.
Πορτοφόλι μου, πληγή, που όλο την σκαλίζεις, τάχα τη φροντίζεις, τι;
Τι άλλο να σου πω ρε `συ; Μου `ρχεται φορές ν’ αρχίσω μπουνιές γιατί είσαι αγάπη αληθινή.
Δεν μπορώ. Κούκλα μου δεν μπορώ.

Μια σου ξινίζω, μια βρωμάω. Μια με αγαπάς και σ’ αγαπάω. Μια δεν μπορείς, μία μπορώ μα η μέση λύση βρίσκεται κάπου στο εγώ. Και όταν τα βρούμε δεν μπορούμε, τόσο πολύ να αγαπηθούμε. Τι πράγμα κούκλα είμαστε εμείς και τι μεγάλος έρωτας αυτό που ζούμε; Θα μου πετάξεις δύο βιβλία, θα σου γελάσω με ειρωνεία, θα κοιταχτούμε με απορία και στα καπάκια αρχίζει η ερωτοτροπία.
Γιατί είσαι αγάπη αληθινή.

Δεν παίρνεις από λόγια εσύ και όλο μου ζητάς, όλο σπαταλάς, γιατί;
Γιατί σε αγαπώ πολύ. Κάνε πάσα, λίγο ανάσα, έχω τρελαθεί.
Πορτοφόλι μου, πληγή…