Έρωτας ή τίποτα

Σαν μελωδία που γεμίζει τον αέρα
από κελάιδισμα πουλιού να `ταν μια μέρα

να `μασταν όλοι μια παρέα αλλοτινή
που ξαναβρίσκεται και πάει
Και οι στιγμές μας ανεξίτηλη γραφή
που ο χρόνος δεν την λησμονάει

Έρωτας ή τίποτα

αν θέλω να `μαι ζωντανός θα το θυμάμαι
και με τα μάτια μου ανοιχτά δε θα κοιμάμαι

πάνω στης φύσης τον καμβά είναι σαν όνειρο
το χρώμα ταιριασμένο
Τι να μου δείξει αυτή η οθόνη η νεκρή
θα βγω στου δρόμο
και θα σε περιμένω

Μες την καρδιά είναι τα κελιά
μα η αλυσίδα σπάει
όταν κορμί άλλο κορμί
σαν φυλαχτό φοράει

Η μυρουδιά σου στα ρουθούνια μου χορεύει
Και η φιγούρα σου το βλέμμα μου γυρεύει

Να πέσει ο έρωτας σαν κόκκινο κρασί
και το σκαρί μας να ποτίσει

και στο μεθύσι της η μάνα μας η γη
να μας ξαναγεννήσει
να μας ξαναγεννήσει