Απόψε πάλι θυμήθηκα έναν παλιό έρωτά μου
Με αναμνήσεις ξενύχτησα, τον είχα πάρει αγκαλιά μου
Κάτι αγάπες παράξενες μες στην ψυχή μας φωλιάζουν
Κι αν μία τέτοια δεν έζησες, να σου πω με τι μοιάζουν

Είναι σαν καλοκαίρια, είναι σαν πυρκαγιές
Είναι όπως τ’ αστέρια που πέφτουν χωρίς να φταις

Κάτι άντρες παιδιά μας παιδεύουνε
Μα αυτούς μια ζωή θα λατρεύουμε
Κάτι άντρες παιδιά μας κουράζουνε
Μας πονάνε, μα δεν τους αλλάζουμε

Πόσα ξενύχτια στο πάτωμα μ’ ένα τσιγάρο στο στόμα
Να περιμένουμε άσκοπα ένα τηλέφωνο ακόμα
Με απορίες μας άφησαν, και μια γλυκόπικρη γεύση
Μα όμως πάντα γυρίζουνε σε μια ανείπωτη σκέψη

Είναι σαν καλοκαίρια, είναι σαν πυρκαγιές
Είναι όπως τ’ αστέρια που πέφτουν χωρίς να φταις

Κάτι άντρες παιδιά μας παιδεύουνε
Μα αυτούς μια ζωή θα λατρεύουμε
Κάτι άντρες παιδιά μας κουράζουνε
Μας πονάνε, μα δεν τους αλλάζουμε