Είδα ένα κόσμο όμορφο, γλυκό
είδα μακριά να φεύγει το κακό
είδα σου λέω κάτι που απ’ το νου μου
δεν θα το βγάλω
είδα μια πόλη ανθρώπινη, ζεστή
ανοίγει η πόρτα αυτή που ήταν κλειστή
είδα πολύ να νοιάζεται ο ένας για τον άλλο
κι είδα τους άστεγους να βρίσκουν
όλοι στέγη και τροφή
κι άγνωστη λέξη να είναι η καταστροφή.

Κι είδα ν’ ανθίζουνε λουλούδια
μέσα από τα μπετά
και μετά και μετά
μετά ξύπνησα.

Είδα την κάθε μέρα Κυριακή
είδα μια γκρεμισμένη φυλακή
είδα πολιτικούς να λένε όλη την αλήθεια
είδα τα λάθη μοιάζανε σωστά
είδα να παίρνουνε ξανά μπροστά
είδα να τρέχουν όλοι
όταν φωνάζει ένας βοήθεια
κι είδα τα μέρη που μεγάλωσα
πως ήταν παλιά
σαν οπτασία μια φιλόξενη αγκαλιά.

Κι είδα το σώμα μου ελαφρύ
πάνω από δάση να πετά
και μετά και μετά
μετά ξύπνησα.

Γιατί όνειρο ήταν μόνο
όνειρο
γιατί όνειρο να `ναι μόνο
όνειρο.

Είδα το τέλος πάλι σαν αρχή
είδα να μην λυπάμαι στην βροχή
είδα ειδήσεις κι ήτανε καλά όλα τα νέα
είδα τριγύρω φάτσες γελαστές
καρδιές στο όνειρο πιστές
είδα τον κόσμο μια τεράστια παρέα
κι είδα τον πόνο
να μην εχει σημασία πια καμιά
κι αγνωστες λέξεις να `ναι
το κέρδος κι η ζημιά.

Κι είδα τα ωραία στη ζωή
δεν τ’ αγοράζουν τα λεφτά
και μετά και μετά
μετά ξύπνησα
μετά ξύπνησα.

Κι είδα που γύρισες και συ
και πως βρεθήκαμε ξανά
και μετά και μετά...