Μια νύχτα ακόμα
που είμαι λιώμα
και ο γυρισμός σου
σαν μαγική εικόνα.
Πίνω, καπνίζω,
την τρέλα αγγίζω,
μα πάλι εσύ
δεν είσαι εδώ...

Αυπνίες και ξενύχτια
για τα δυο σου μάτια.
Το πρωί ξανά κομμάτια
πάλι θα με βρει.

Αυπνίες που μου λείπουν
τα δικά σου χάδια.
Νιώθω ότι είναι άδεια
όλη μου η ζωή...

Δεν έχω ύπνο.
Τι θ’ απογίνω;
Τι σου `χω κάνει
φαρμάκια για να πίνω;
Παραμιλάω,
δεν ξεκολλάω,
σ’ έχω συνέχεια
στο μυαλό.