Γόησσα τρελή σ’ αρχαία τείχη,
γίνεσαι αστραπή και μοίρα μυθική.
Μπαίνεις σα βροχή στην άδεια πόλη.
Νύχτα, μυστικά, μου σπέρνεις τη φωτιά.

Μπαίνεις σαν βροχή στην άδεια πόλη.
Νύχτα, μυστικά, με καις σαν τη φωτιά.

Κάνε μου σημάδι να θυμάμαι τα λυτά μαλλιά.
Να ονειρεύομαι με χρυσά φεγγάρια
πως κοιμάμαι σε βαθιά αγκαλιά.

Να μαγεύομαι με λαθραίες μνήμες
που απ’ το σώμα σου ξεγλιστρούν τις νύχτες.
Να ερωτεύομαι τα όνειρα που είδες
μέσ’ στα μάτια σου, σ’ αγαπώ.

Κόρη μαγική, χρησμός σου τ’ όρισε,
να `σαι πια δικιά μου.

Κάνε μου σημάδι να θυμάμαι
τα βαθιά φιλιά,
με τον άνεμο στου πήγασου πάνω
να πετάμε τα πλατιά φτερά.

Να μαγεύομαι με λαθραίες μνήμες
που απ’ το σώμα σου ξεγλιστρούν τις νύχτες.
Να ερωτεύομαι τα όνειρα που είδες
μέσ’ στα μάτια σου, σ’ αγαπώ.

Κόρη μαγική, στο φως του ανέμου
γίνεσαι δικιά μου.