Πάει, το κοκοράκι παραξηγήθηκε
κι όλες τις κότες του χωριού τις απαρνήθηκε,
κι όλες τις κότες του χωριού τις απαρνήθηκε.

Δε λάλησε ξημέρωμα, γλύτωσε το μαχαίρωμα,
απ’ το κοτέρσι χάθηκε κι η γειτονιά μαράθηκε,
απ’ το κοτέρσι χάθηκε κι η γειτονιά μαράθηκε.

Κι έτσι, το κοκοράκι όταν κοιμότανε,
την παρεξήγηση αυτή όλο θυμότανε,
την παρεξήγηση αυτή όλο θυμότανε.

Δεν άντεξε και γύρισε και τις αυλές τριγύρισε,
το μάτι του, το μάτι του μελάνιασε,
στο ξύλο τις αλάνιασε,
το μάτι του, το μάτι του μελάνιασε,
στο ξύλο τις αλάνιασε.