Κράτα, καρδιά και σ’ αυτό το χτύπημα,
μέσ’ στα πολλά κι άλλο ένα ατύχημα,
κράτα, καρδιά κι αν την αγαπήσαμε,
πες πως ξανά ατυχήσαμε.

Ήταν κι αυτή τριαντάφυλλο κι αγκάθι,
γλυκό κρασί με πολύ το κατακάθι,
ήταν κι αυτή μια κρυμμένη, δε βαριέσαι, Μαγδαληνή,
γυναίκα κι απιστία είν’ από μάνα μία,
τί περιμένεις δηλαδή.

Κράτα, καρδιά κι αν την αγαπήσαμε,
πες πως ξανά ατυχήσαμε.

Κράτα, καρδιά κι αν την ξαναπάθαμε
κι άλλη πλευρά της γυναίκας μάθαμε,
κράτα, καρδιά κι αν την ελατρέψαμε
είμαστ’ αγνοί και την επιστέψαμε.

Ήταν κι αυτή τριαντάφυλλο κι αγκάθι,
γλυκό κρασί με πολύ το κατακάθι,
ήταν κι αυτή μια κρυμμένη, δε βαριέσαι, Μαγδαληνή,
γυναίκα κι απιστία είν’ από μάνα μία,
τί περιμένεις δηλαδή.

Κράτα, καρδιά κι αν την ελατρέψαμε
είμαστ’ αγνοί και πιστέψαμε.