Φιλί και ψέμα, δάκρυ και αίμα,
όλα δικά σου, όλα για σένα,
ο χρόνος πάει, δε σταματάει,
μα η καρδιά μου σ’ αναζητάει.

Εσένα, τις νύχτες ακόμα, θυμάμαι,
με μια που σου μοιάζει, σαν ξένος κοιμάμαι.

Ντροπή και πάθος και κατά βάθος,
πάλι θα κάνω το ίδιο λάθος,
πίνω να σβήσω, να λησμονήσω,
όμως, γυρίζω και πάλι πίσω.

Εσένα, τις νύχτες ακόμα, θυμάμαι,
με μια που σου μοιάζει, σαν ξένος κοιμάμαι.