Κάθε σου χάδι και φιλί
ήταν θανάσιμη απειλή,
και μέσ’ στα χέρια μου, εσύ,
σαν το σπασμένο το γυαλί.

Τι να το κάνω που μου λες
"δεν είναι τίποτα σαν χτες",
εγώ ακόμα αιμορραγώ
απ’ τις δικές σου τις πληγές.

Της προδοσίας τα φιλιά
τα `χω πληρώσει ακριβά,
σ’ ευχαριστώ που θες να `ρθείς
μα προτιμώ τη μοναξιά.

Κάθε σου χάδι και φιλί
ήταν θανάσιμη απειλή,
κι όλα τα πλήρωσα εγώ
κι απ’ τη ζωή μου πιο πολύ.

Τα ψέματά σου κι οι ενοχές
είν’ ανοιχτές λαβωματιές,
εσύ ακόμα μου ζητάς
να σε πιστέψω σ’ όσα λες.

Της προδοσίας τα φιλιά
τα `χω πληρώσει ακριβά,
σ’ ευχαριστώ που θες να `ρθείς
μα προτιμώ τη μοναξιά.