Δεν είναι πια αυτή ζωή,
μ’ εσένανε, παιδί μου,
παντρεύτηκα για να χαρώ,
ν’ ανοίξουμε νοικοκυριό
και μαύρισε η ψυχή μου.

Διαζύγιο να πάρω, να γλιτώσω
κι ό,τι έχω και δεν έχω, να το δώσω.

Χωρίς αιτία κι αφορμή
γκρινιάζεις κάθε μέρα,
μ’ έφαγες με τη ζήλεια σου,
τα μουρμουρίσματά σου
και με τα πείσματά σου.

Διαζύγιο να πάρω, να γλιτώσω
κι ό,τι έχω και δεν έχω, να το δώσω.

Δώσ’ μου το διαζύγιο,
θέλω να ησυχάσω,
να ζήσω ελεύθερη ζωή
και δε θα ξαναπαντρευτώ
μέχρι που να γεράσω.

Διαζύγιο να πάρω, να γλιτώσω
κι ό,τι έχω και δεν έχω, να το δώσω.