Κι αν χωρίσει η γη, κι αν χωρίσει η γη,
θα σε βρω κάπου εκεί,
στων ματιών τη βροχή θες να `ρθώ.
Μα αν κρυφτείς μες στο φως
πες μου πώς να σε βρω ,
στης σιωπής τον βυθό πριν χαθείς.

Ξύπνα κι άκου το τραγούδι,
πριν τα βλέφαρα βαρύνουν,
τα όνειρά μας καθώς σβήνουν,
να προλάβω μια ευχή.

Να σας φέρει κοντά `κείνο τ’ άστρο που πάει,
στο φιλί της ζωής που περνάει
απ’ τα δικά της νερά.
Τότε ο κόσμος, θα δεις, τότε ο κόσμος, θα δεις
πως ανήκει σε σας.
Σ’ αγκαλιάζει και ζεις και γελάς.