Έχω καιρό να σε δω,
έχω πολλά να σου πω.
Τόσα πολλά, δεν ξέρεις
κι είμαι μόνη μου.
Τόσα πολλά δεν ξέρω
κι είσαι μόνος σου.

Λουλούδι σ’ έναν άδειο κήπο,
λουλούδι, άραγε σου λείπω;

Το χέρι σου ζητάω
αν μ’ αγαπάς ρωτάω
φωνούλα και σιωπή που έχουν κοπεί.

Της κάθε μέρας παιχνίδι,
της κάθε νύχτας παιδί.
Βαρύ σε φοράω δαχτυλίδι
που θέλει ο κόσμος να δει.

Το χέρι σου ζητάω
αν μ’ αγαπάς ρωτάω
φωνούλα και σιωπή που έχουν κοπεί.

Θα σ’ αγαπήσω μια μέρα
ακόμα πιο πολύ,
δεν θα `μαι μόνος μου.